അനാമിക, PART: 8

" അനാമിക "
    പാർട്ട്‌ : 8

പെട്ടെന്ന് എന്നെ ആരോ പുറകിൽ നിന്ന് കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു ഭിത്തിയിലേക്ക് ചാരി നിർത്തി ഒച്ച വെക്കാനായി വാ തുറക്കുകയും.. അയാൾ അയാളുടെ കൈകൾ കൊണ്ട് എന്റെ വാ പൊത്തി പിടിച്ചു.. എതിർക്കാൻ ഞാൻ ശ്രേമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ആണ് ആ മെഴുകുതിരി വെളിച്ചത്തിൽ ഞാൻ അയാളുടെ മുഖം കണ്ടത്.. ആ നിമിഷം എന്റെ എതിർപ്പുകൾ എല്ലാം ഇല്ലാതെയായി... അനുസരണയുള്ള കുട്ടിയെ പോലെ നിന്നു.. അത് കണ്ടിട്ട് അയാളും ആ കൈകൾ പിൻവലിച്ചു...

അറിയാതെ ഞാൻ ആ പേര് വിളിച്ചു ആദി.....

ഞാൻ വിളിച്ചത് കേട്ടിട്ടും കേട്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു.. (അല്ലെങ്കിലും ഉറങ്ങുന്നവരെ അല്ലേ ഉണർത്താൻ പറ്റൂ, ഉറക്കം നടിക്കുന്നവരെയോ.. ) ഒന്നും മിണ്ടാതെ പുറത്തേക്കു നടക്കാൻ ശ്രെമിച്ചപ്പോൾ കാലുകൾക്ക് നല്ല വേദന.. വേദന സഹിച്ചു പിടിച്ച് ഒരടി നടന്നപ്പോൾ, പെട്ടെന്ന് പുറകിൽ നിന്ന് അയാൾ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച്, തന്നിലേക്കു  അടുപ്പിച്ചു.. എന്നിട്ട് അവളെ പൊക്കി എടുത്തു... (ഇത്തവണ ഒരു ഞെട്ടലും ആമിക്ക് ഉണ്ടായില്ല.. കാരണം അവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു അത് ആദി ആയിരുന്നു എന്ന്..)

അവന്റെ നെഞ്ചോടു അവളുടെ മുഖം ചേർന്നപ്പോൾ അവൾക്ക് തോന്നി അവന്റെ ഹൃദയമിടുപ്പ് വർധിക്കുന്നതായി... "താൻ ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമായ കൈകളിൽ ആണെന്ന് ഒരു നിമിഷം ആമിക്ക് തോന്നി പോയി.."

പെട്ടെന്ന് ആദി കാരണം അവൾക്ക് ഉണ്ടായ നഷ്ടങ്ങൾ ആലോചിച്ചപ്പോൾ..... ഇപ്പോൾ തോന്നിയ എല്ലാ ചിന്തകളെയും അത് മായിച്ച് കളഞ്ഞു...

അവളെ അയാൾ കോഫി ഷോപ്പിനോട് ചേർന്ന് ഉളള സോഫയിൽ ഇരുത്തുമ്പോഴാണ് അയാൾ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നത് " ആരും കാണാതെ മുടിയിഴകൾക്ക് ഇടയിൽ അവൾ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന സിന്ദൂരം.... " അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് അതിൽ നിന്ന് ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ അതിലേക്ക് വീണപ്പോൾ, എന്താ സംഭവിച്ചത് എന്ന് മനസിലാകാതെ അവൾ അയാളെ നോക്കി.. ഒരു നിമിഷം രണ്ടു പേരുടെയും കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ ഉടക്കി..  എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും ജീവിതവും ഇല്ലാതാക്കിയ ഇയാളോട് ഞാൻ എന്ത് കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ മൗനം പാലിക്കുന്നത്... അറിയാതെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.. അത് കണ്ടതും ഒന്നും പറയാതെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ അയാൾ നടന്ന് അകന്നു......

അയാൾ നടന്ന് അകലുന്നത് നോക്കി ഇരുന്ന  ആമിക്ക് ഇപ്പോൾ നടന്നത് ഒക്കെയും സ്വപ്നം ആണോ അതോ സത്യമാണോ എന്ന് വേർ തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയാണ്... അപ്പോഴാണ് അത് വഴി പോയ കാർത്തിക്ക് അവളെ കാണുന്നത്..
എന്ത് പറ്റി അനാമിക.. താൻ എന്താടോ.. ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നത്.. ഇയാളെ അവിടെ തന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ് അനേഷിച്ചു നടക്കുവാ..

അത്.. അത്.. കാർത്തിക്ക്..
കാല് ഒന്ന് ചെറുതായി ഉളുക്കി... നടക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല...
അവൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഫോൺ എടുത്ത് അർജുനോട് പറഞ്ഞു.. രണ്ട് മിനിറ്റ് കൊണ്ട് എല്ലാരും എത്തി.. നന്ദു പതിയെ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന് ആമിയുടെ കാലിൽ പിടിച്ചു നോക്കി.. അതിൽ തൊട്ടപോഴെകും അവൾ നിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി..
പൂജ പതിയെ സോഫയിൽ അവളുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്ന് പറഞ്ഞു ആമി നീ ആ കാല് ഒന്ന് നിവർത്താൻ ട്രൈ ചെയ്യ്... നിനക്ക് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ എനിക്ക് അല്ലേ വേദന എടുക്കുന്നത്.. ഇത് എല്ലാം കണ്ടിട്ട് ദേവിന് ചിരിക്കണം എന്നുണ്ട്, അപ്പോഴാ കാവ്യയുടെ വക അടുത്ത ഡയലോഗ്... അവളുടെ വുഡ് ബിനെ വിളിക്ക് പുള്ളി ഡോക്ടർ അല്ലേ.. അതും കൂടി കേട്ടപ്പോൾ ദേവ് ചോദിച്ചു ആംബുലൻസ് വിളിക്കണോ.. എല്ലാരും അന്തം വിട്ട് നോക്കുവാ ദേവിനെ, അവൻ പൂജയോടും നന്ദുനോടും കൈകൾ കൊണ്ട് മാറാൻ കാണിച്ചിട്ട് അവൻ ആമിക്ക് അടുക്കലേക്ക് ചെന്ന്.. അപ്പോഴേക്കും നന്ദും പൂജയും മാറി നിന്നു സൈഡിലേക്ക്..

അവൻ അവൾക്ക് മുന്നിൽ മുട്ട്കുത്തി ഇരുന്ന് വലതു കാലിൽ ഒരു കൈ വെച്ച് പതിയെ കാല്  ഉയർത്താൻ വേണ്ടി ശ്രെമിച്ചപ്പോൾ ആമി വേദന കൊണ്ട് പോളഞ്ഞിട്ട് അമ്മേന്ന് വിളിച്ചു കൂവി... അത് കേട്ടതും ദേവ് അവളെ ഒരു കത്തുന്ന നോട്ടം നോക്കി... അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ സൈലന്റ് ആയി.. വേദന ഉണ്ടായിട്ട് പോലും അവളുടെ ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല.. ഇത് എല്ലാം കണ്ട് കിളി പോയി  നിൽകുവാ ബാക്കി ഉള്ള ടീംസ്..

ഈ സമയം കൊണ്ട് ദേവ് അവളുടെ കാലുകൾ പിടിച്ചു ഉയർത്തി.. നന്നായി ഒന്ന് ട്വിസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുകയും ചെയ്ത്.. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ആമി ഈരേഴ് ലോകവും കണ്ടു.... അപ്പോഴാണ് അയാൾ ശ്രെധിച്ചത് അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ ഷോൾഡറിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചിരിക്കുക ആണെന്ന്.. അവളുടെ നഖങ്ങൾ ചുഴിഞ്ഞിറങ്ങി എങ്കിലും അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയാണ് വിടർന്നത്.. കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ച് പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ആമിയെ തട്ടി വിളിച്ചിട്ട് അവൻ പറഞ്ഞു..

"ഹലോ... ഈ പിടി ഒന്ന് വിട്ടിട്ട് എഴുനേറ്റ് നടന്നെ... "

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൾ അവന്റെ ഷോൾഡറിൽ നിന്ന് കൈകൾ പിൻവലിച്ചു..

നടക്കാനോ... അവൾ മനസ്സിൽ ചോദിച്ചതാ പക്ഷെ അത് മനസിലാക്കി ദേവ് പറഞ്ഞു അതെ നടക്കാൻ.. പാവം ആമിയുടെ കണ്ണ് തള്ളി പോയി അത് കേട്ടിട്ട്... ഞാൻ മനസ്സിൽ അല്ലേ പറഞ്ഞത് അത് ഇയാൾ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു.. അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് അവൾ വേഗം എഴുനേൽക്കാൻ നോക്കി ചെറിയ വേദന അനുഭവപെട്ടു..

പെട്ടെന്ന് ദേവ് അവൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് അവന്റെ കൈകൾ നീട്ടി.. അവൾ പോലും അറിയാതെ അവളുടെ കൈകൾ അവനിലേക്ക് നീണ്ടു...

എഴുനേറ്റ് രണ്ട് അടി നടന്നപ്പോൾ അവൾക്ക് പഴയ വേദനയോ ബുദ്ധിമുട്ടോ ഒന്നും ഇല്ലാ ഇപ്പോൾ...
ഇത് എങ്ങനെ എന്ന് അതിശയത്തോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി.. അവൾക്ക് മാത്രം അല്ല അവിടെ നിന്ന എല്ലാവരും ഈ അവസ്ഥയിലാണ്, എന്തിന് ഏറെ പറയണം നമ്മുടെ അർജുനും കാർത്തിയും പോലും വായും പൊളിച്ച് നിൽകുവല്ലേ... (ഇങ്ങനെ ഒന്നും ദേവ് ഇതിന് മുൻപ് ചെയ്ത് കണ്ട് ശീലമില്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ് ഈ ഞെട്ടൽ... )

ഇത് ഒന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ കക്ഷി നേരെ പോകാൻ പോയി, എന്നിട്ട് പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ട് എന്ത് എങ്കിലും ബാം അപ്ലൈ ചെയ്താൽ മതി.

Morning she will be perfectly alright..

ഇന്ന് ഇത്രെയും മതി ബാക്കി വർക്ക്‌ നാളെ മോർണിംഗ് ഫിനിഷ് ചെയ്യാം.. ലേറ്റ് ആയില്ലേ നിങ്ങൾ ഇറങ്ങിക്കോ എന്നും പറഞ്ഞ് അവൻ ക്യാബിനിലേക്ക് പോയി.. കാർത്തിയും പുറകെ പോയി... അർജുൻ ആമിയെ ഒന്ന് നോക്കിയതിനു ശേഷം ആണ് പോയത്.. എങ്കിൽ നമുക്ക് ഇറങ്ങാം എന്നും പറഞ്ഞ് എല്ലാരും ഇറങ്ങി.. കാവ്യയും, അഞ്‌ജലിയും cab ബുക്ക്‌ ചെയ്താണ് പോയത്..
തിരികെ നന്ദു ആണ് ഡ്രൈവ് ചെയ്തത് ലേറ്റ് ആയത് കൊണ്ട് ഫുഡും പാർസൽ വാങ്ങിയാണ് പോയത്.. വീട്ടിൽ എത്തി എല്ലാരും ഫ്രഷ് ആകാൻ പോയി.. ആമി റൂമിൽ കയറി വാതിൽ ലോക്ക് ചെയ്ത് ബെഡിൽ വന്ന് ഇരുന്ന്...

ഇന്നത്തെ ദിവസം എന്തൊക്കെയാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ചത്...

ശ്രീ ഏട്ടൻ എല്ലാം മറന്ന് പുതിയ ഒരു ജീവിതത്തിലേക്ക് കടക്കും എന്ന് കരുതിയ എന്റെ കണക്ക് കൂട്ടലുകൾ എല്ലാം തെറ്റി... ഞാൻ മാറി നിന്നിട്ടും ശ്രീ ഏട്ടൻ എനിക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു.. ഒന്നും ആരും അറിയാതെ ഇരിക്കാനാണ് ഞാൻ ഇത്രെയും നാൾ ശ്രെമിച്ചത്..

ഇനിയും എല്ലാം ശ്രീ ഏട്ടനോട് മറച്ചുവെക്കാൻ പറ്റില്ല... കാര്യങ്ങൾ കൈവിട്ടു പോകുന്നത് പോലെ തോനുന്നു... സംഭവിച്ചത് എല്ലാം ശ്രീ ഏട്ടന് ഉൾകൊള്ളാൻ ആകുമോ??  പക്ഷെ ഇനി പറയാൻ വൈകി കൂടാ.. ആ നെഞ്ചിൽ ഞാൻ മാത്രമേ ഒള്ളൂ ഇപ്പോഴും.. ഏട്ടന് വീണ്ടും ഒരു പ്രതീക്ഷ ഞാനായിട്ട് കൊടുക്കാൻ പാടില്ല....

നാളെ ശ്രീ ഏട്ടനോട് എല്ലാം പറയണം... എത്രകാലം എനിക്ക് ഇത് മറച്ചുവെക്കാൻ പറ്റും...

എന്തും വരട്ടെ നാളെ ശ്രീ ഏട്ടൻ എല്ലാം അറിയണം.. കുറച്ചു നേരം കൂടി ആ ഇരുപ്പിരുന്നിട്ട് അവൾ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വന്നു..

നന്ദും പൂജയും അവളെ കാത്ത് ഡൈനിങ്ങ് ടേബിൾ ഇൽ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു..
വേഗം വാ ആമി എനിക്ക് വിശക്കുന്നു.. ഇതും പറഞ്ഞ് പൂജ കഴിക്കാനും തുടങ്ങി.. ഞാനും ചെന്ന് ഇരുന്ന് ഒരു ചപ്പാത്തി എടുത്ത് വെച്ച് പ്ലേറ്റ്ഇൽ 
കഴിക്കാനായി പോയപ്പോൾ ആണ് പൂജ പറയുന്നത് എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്..

നന്ദു : അതിന് എന്താ നിനക്ക് പറഞ്ഞ പോരേ..... ചുമ്മാ മുഖവര ഒക്കെയും ഇടണോ..

പൂജ : ഇത് അങ്ങനെ ചുമ്മാ പറയാൻ ഒന്നും പറ്റില്ല.. ഫസ്റ്റ് ടൈം ലൈഫ് ഇൽ എനിക്ക് ഇങ്ങനെ തോന്നുന്നത്.. നിങ്ങൾക്ക് അറിയാല്ലോ പൂജ വായിനോക്കും പക്ഷെ ഇത് വരെ ആരെയും പ്രേമിച്ചിട്ടില്ലാ... But  Now I'm In Love...

ആമി : വെറുതെ ചിരിപ്പിക്കല്ലേ പൂജ നീ... ഓരോ ചളി കോമേഡിയുമായി ഇറങ്ങിക്കോളും.. ലവ് പോലും അതും നിനക്ക്.... ഇന്ന് രാവിലെ വരെ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാതിരുന്ന കൊച്ചാ...

പൂജ : ഡി.. 'm serious... I fall for him...

നന്ദു : ആരോട്??  എപ്പോൾ??  എങ്ങനെ??  എവിടെവെച്ച്??

പൂജ : എന്തുവാ നന്ദു ഇത്... എല്ലാം കൂടി ഒരുമിച്ച് ചോദിക്കുന്നോ... വെയിറ്റ് ഞാൻ പറയട്ടെ...

ആമി : പറയുന്നെങ്കിൽ പറ എന്റെ പൂജ...

പൂജ : നമ്മുടെ യൂത്ത് ഐക്കൺ..
Our New M.D Mr. Dev Padmanabhan.....
  I madly in love with him...

ആമി കഴിക്കാൻ കയ്യിലെടുത്ത ചപ്പാത്തി കഷ്ണം താഴേക്ക് വീണു... അവളുടെ കൈകൾ വിറക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി ആ പേര് കേട്ട്...

What.... ദേവ്......  ഓ...... ആമിയുടെ ആ ചോദ്യവും ഭാവവും ഒരേപോലെ നന്ദുനേയും പൂജയും ഞെട്ടിച്ചു...

(Good, next, super, എന്നീ വാക്കുകൾ ഒഴുവാക്കി എനിക്കുവേണ്ടി ഒരു വരി comment ബോക്സിൽ കുറിച്ച വായനക്കാർക്ക് ഒരുപാട് നന്ദി... ഇനി അങ്ങോട്ടും നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ പ്രേതീക്ഷിക്കുന്നു... കട്ട സപ്പോർട്ടും ആയി ഒരുപാട് ആളുകൾ കൂടെ ഉണ്ട് എന്ന് അറിഞ്ഞതിൽ സന്തോഷം... ഫ്ലാഷ്ബാക്കിൽ എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് അറിയാതെ നായികയുടെ സ്വഭാവത്തെ ആരും വിലയിരുത്തരുത് ഇത് എന്റെ small റിക്വസ്റ്റ് ആണേ... നിങ്ങളുടെ സപ്പോർട്ട് ലൈക്‌ and കമന്റ്‌ രൂപത്തിൽ തുടരട്ടെ.. )    തുടരും.....

രചന : ശിൽപ ലിന്റോ

കൂടുതൽ കഥകൾക്ക് വളപ്പൊട്ടുകൾ ഹലോയിൽ ഫോളോ ചെയ്യൂ....