അഞ്ജനമിഴികളിൽ, PART: 17

Valappottukal
അഞ്ജനമിഴികളിൽ❣️
ഭാഗം- 17

"സ്പീക്കറിൽ ഇട് ചേട്ടായി..."

"മ്മ്... ഹെലോ..."

"ചേട്ടായി ഇപ്പോൾ എവിടെയാ? വല്ല ബാറിലുമാണോ? "

"ഞാൻ ഇവിടെ കോഷിയുടെ വീട്ടിൽ ഉണ്ടെടാ..."

"ഓഹ്... അവിടെയിരുന്ന് കുടിക്കുവായിരിക്കും. എന്നോട് പണമെണ്ണി വാങ്ങിച്ചത് മറന്നുപോയോ?"

"ഡാ സഞ്ജു... അതൊന്നും ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല. ഞങ്ങൾ അവനെ ഉടനെ തന്നെ പൊക്കും. നിന്റെ അടുത്ത് എത്തിക്കുകയും ചെയ്യും... അല്ലേടാ കോഷി?"

"നിങ്ങൾ ഇനി ഒരു മ...മണ്ണാങ്കട്ടയും ചെയ്യണ്ട. അവൻ അത് ഇന്നലെ സൈൻ ചെയ്തുവെന്നാ അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്.  അവനെ നല്ലതു പോലെ അറിയാവുന്നത്കൊണ്ടാ തടിമാടന്മാരായ നിങ്ങളെ ഏല്പിച്ചത്.  എന്നിട്ട് എന്താ അവന്റെയിൽ നിന്ന് നല്ലോണം കിട്ടി. ചേട്ടായി ആയത് കൊണ്ട് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു. അതൊക്കെ വെറുതെ ആയി. സൈൻ ചെയ്യാൻ ലേറ്റ് ആയിരുന്നുവെങ്കിൽ ആ കോൺട്രാക്ട് കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് എന്റെ അടുത്ത് വരുമായിരുന്നു. അത് എനിക്ക് കിട്ടിയേ തീരൂ... ഞാൻ കളിയൊന്നു മാറ്റി പിടിക്കുവാ... ഇനി അർജുൻ അല്ല അഞ്ജനയാണ് എന്റെ ടാർഗറ്റ്. അവളിലൂടെ ഞാനത് തിരിച്ചു പിടിക്കും"

"ശെരി ഡാ... ഞങ്ങൾ അവളെ പൊക്കിക്കോളാം..."

"നിങ്ങൾ ഇനി ആരേയും പൊക്കാൻ നടക്കണ്ട. ഞാനിത് വേറെ നല്ല ആൺപിള്ളേരെ എല്പിച്ചോളാം. പിന്നെ,  ഞാൻ തന്ന ക്യാഷ് മുഴുവനും നാളെ വൈകുന്നേരത്തിനുള്ളിൽ എനിക്ക് തിരിച്ചു തന്നോണം. അല്ലേൽ അതിന്റെ പകുതി മതി. ഞാൻ കാരണം അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് നല്ലോണം കിട്ടിയതല്ലേ... ഇനി ചേട്ടായിയുമായി ഒരു ഡീലിനും ഞാനില്ല"

"ഡാ... അങ്ങനെ പറയല്ലേടാ... ചേട്ടായി ഇത് കൈകാര്യം ചെയ്തോളാം..."

"വേണ്ടെന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ. ദേ... ചേട്ടായി എന്ന് വിളിച്ച നാവ് കൊണ്ട് ചീത്ത വിളിപ്പിക്കരുത്. അത്രക്ക് ദേഷ്യത്തിൽ നിൽക്കുവാ ഞാൻ. ഫോൺ വെച്ചിട്ട് പോ മനുഷ്യാ..."
എന്നും പറഞ്ഞ് സഞ്ജു കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു.

"ശോ... ഇനിയിപ്പോൾ എന്തോ ചെയ്യും ചേട്ടായി?"

"എന്ത് ചെയ്യാൻ? അവൻ തന്നതിൽ നിന്നും പകുതി പണമെടുത്ത് നാളെ കൊടുക്കും. ഡാ കോഷി... നീ പൊയ്ക്കോ. അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ വരുന്നില്ല"

"മ്മ്... ശെരി. നിനക്കെന്താടാ അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് വിഷമമായോ?"

"അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ... അവന്റെ അപ്പൻ ജിതേന്ദ്രനും എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും ഞാൻ വേണമായിരുന്നു. ആളൊരു ചെറിയ ദേവേന്ദ്രനാ... നല്ല പെണ്ണിനെ കണ്ടാൽ  കൂവി പുറകേ ചെല്ലും. പറ്റിയാൽ കോഴി ഇരയെ കൊത്തുമ്പോലെ അകത്താക്കുകയും ചെയ്യും. പണത്തിനോടും ആർത്തി. എട്ടുപത്തു തലമുറക്ക് വേണ്ട സ്വത്ത് ഉണ്ട്. എന്നിട്ടാ ഈ ചെക്കൻ ആ കോൺട്രാക്ടിന്റെ പിന്നാലെ പോണത്. ആഹ്... മത്തൻ കുത്തിയാൽ എങ്ങനെയാ കുമ്പളം മുളക്കുന്നേ??"

"അപ്പോൾ മോനും കോഴിയാണല്ലേ..."

"അവൻ വെറും കോഴിയല്ല കാട്ടുക്കോഴിയാ... മൂന്നാറിലൊരു എസ്റ്റേറ്റ് ഉണ്ട് ഇവർക്ക്. അപ്പൻ കൂവി നിർത്തിയപ്പോൾ മോൻ കൂവാൻ തുടങ്ങി. ഇവിടെത്തെ ഏതോ വലിയ ഹോട്ടലിലും ഇവർക്ക് ഷെയർ ഉണ്ട്. നാലു പേരുടെയും കൂടിയാണ് അത്. പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയാൽ കുറേയുണ്ട്. ഇത് എനിക്ക് അവന് ചെയ്തു കൊടുക്കാൻ പറ്റിയില്ല. സാരമില്ല. നമ്മളെ ഇടിച്ച് അവശനാക്കിയവൻ നല്ല നട്ടെല്ലുള്ള എന്താ പറയാ ഉശിരുള്ള ആൺക്കുട്ടിയാ... ആ ചെക്കന്റെ  കയ്യിൽ നിന്നും അവനും കിട്ടട്ടെ... നീ എനിക്ക് ഒന്നും കൂടി ഒഴിക്ക്. ഇതൊക്കെ മനസ്സിൽ നിന്ന് പോട്ടെ..."

"ഇന്നാ... അല്ലാ...ഇവന്റെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചതല്ലേ ലോറൻസേ..."

"ഹാ... ആ കൊച്ചിനെ കർത്താവ് തമ്പുരാൻ രക്ഷിക്കട്ടെ..."
എന്നും പറഞ്ഞ് ഗ്ലാസ്സിലുള്ള മദ്യം ഒറ്റ വലിക്ക് കുടിച്ചിട്ട് ലോറൻസ് നിലത്തു കിടന്നുറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.
*********----------********
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അഞ്ജലിയുടെ ഫോൺ കോളാണ് അഞ്ജനയെ ഉണർത്തിയത്.

"എന്താണ് രാവിലെ ചേച്ചിയും അനിയത്തിയും കൂടി?  ഏഹ്?"

"നാളെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും വെഡിങ് ആനിവേഴ്സറിയാണ്. ഞങ്ങൾ എല്ലാ വർഷവും അവരെക്കൊണ്ട് കേക്ക് കട്ട്‌ ചെയ്യിപ്പിക്കാറുണ്ട്. വരുന്നില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചതാ..."

"ആഹാ... കൊള്ളാലോ... ഈ മാസം നമ്മുടെ കല്യാണം,  നമ്മുടെയും അച്ഛന്റെയും ബർത്ത് ഡേ. ദേ ഇപ്പോൾ  വെഡിങ് ആനിവേഴ്സറി. ഇനി എന്തേലും ഉണ്ടോ? "

"ഏയ്... ഇനി സ്പെഷ്യൽ ആയി അവിടെയൊന്നുമില്ല. വാവയുടെയും അമ്മയുടെയും ബർത്ത് ഡേ ആകാൻ ഇനിയും കുറച്ചു മാസങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഇവിടെത്തെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും വെഡിങ്  ആനിവേഴ്സറി എന്നാ?"

"അത് കഴിഞ്ഞു. ഡിസംബറിൽ ആയിരുന്നു. തന്നെ പെണ്ണുകാണാൻ വരുന്നതിന് മുൻപ് ആയിട്ട്..."

"മ്മ്..."

"താൻ ഇന്ന് പൊയ്ക്കോ... രാത്രി എനിക്ക് ചിലപ്പോൾ പുറത്തു പോകേണ്ടി വരും. അവിടെ രാവിലെ ഞാൻ എത്തിക്കോളാം. അവരുടെ വെഡിങ് ആനിവേഴ്സറി നമുക്ക് പൊളിക്കാം. ഇപ്രാവശ്യം ഒരു സ്പെഷ്യൽ ഇല്ലേ? "

"എന്ത്? "

"അവർക്കൊരു അടിപൊളി മരുമകനെ കൂടി കിട്ടിയ വർഷമല്ലേ..."

"അയ്യടാ..."

അർജുൻ ഉടനെ ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റ് അഞ്ജനയെ പുറകിലൂടെ ഇറുകെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ തോളിൽ താടി മുട്ടിച്ച്‌ നിന്നു.

"എന്തേ? അല്ലേ?"

"ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ..."

"ഹ്മ്മ്... ഞാൻ ഈവെനിംഗ്  നിന്നെ കൊണ്ടാക്കാം. നാളെ ഈവെനിംഗ് തന്റെ വീട്ടിൽ ചെറിയൊരു ഫങ്ക്ഷൻ വെക്കാം. നമുക്ക് ഇവിടെ എല്ലാവരെയും വിളിക്കാം"

"എല്ലാവരെയും??"

"ഓഹ്... അവരില്ല"

"ഹ്മ്മ്..."

"പദ്മിനി നാളെ ഇതറിഞ്ഞിട്ട് അച്ഛനെ വിളിച്ച് വല്ലതും പറയുമോ?"

"ഇവിടെ പറയണോ അർജുൻ?"

"താൻ പേടിക്കണ്ട. എന്ത് വന്നാലും ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം. നമ്മുടെ ലൈഫ് ഹാപ്പി ആയി കൊണ്ടുപോകേണ്ടേ?"

"മ്മ്..."

അങ്ങനെ വൈകുന്നേരം അഞ്ജനയും അർജുനും റെഡി ആയി താഴെ പോകുന്ന സമയത്ത് അർച്ചനയുടെ റൂമിൽ സൂരജ് പോകുന്നത് കണ്ടു.

"അന്ന് കല്യാണത്തിന് പോയിട്ട് വന്നത് മുതൽ നീ എന്നോട് ഒരു അകൽച്ച കാണിക്കുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നുന്നു..."

"അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല സൂരജേട്ടാ..."

"എന്താണേലും നീ കാര്യം പറയ്... അഞ്ജനയെ ഞാൻ അറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണോ?"

അർച്ചന ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല താഴ്ത്തി നിന്നു.

"ഹ്മ്മ്... ഞാൻ കള്ളം പറഞ്ഞതാ. എനിക്ക് അവളെ അറിയാം. എന്റെ പുറകേ നടക്കലായിരുന്നു അവളുടെ പണി. ഞാൻ എവിടെ പോയാലും അടുത്ത് വരും. ചിലപ്പോൾ സെൽഫിയൊക്കെ എടുക്കും. അവളുടെ കാരക്ടർ
മോശമാണെന്നു അറിഞ്ഞ ശേഷം ഞാൻ മൈൻഡ് ചെയ്യാറില്ല. അവളെ ഇഷ്ടമല്ലാത്തത് കൊണ്ടാ ഞാൻ കള്ളം പറഞ്ഞത്. ഒരു ദിവസം എന്നോട് ഇഷ്ടമാണെന്ന് വരെ പറഞ്ഞു. ഞാൻ അപ്പോൾ തന്നെ പറഞ്ഞു എന്നെ പ്രാണൻ ആയി സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണുണ്ടെന്ന്. ഞാൻ അവളെ മാത്രേ സ്നേഹിക്കുള്ളുവെന്ന്. ആ പെണ്ണല്ലേ ഈ പെണ്ണ്..."

സൂരജ് അർച്ചനയുടെ  താടിത്തുമ്പിൽ പിടിച്ച് മുഖമുയർത്തി. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ അവനോടുള്ള പ്രണയം ജ്വലിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. ഇതൊക്കെ റൂമിന് പുറത്തു കേട്ടുകൊണ്ട് നിന്ന അഞ്ജനയുടെ കണ്ണുകളിൽ ദേഷ്യം ഇരച്ചുകയറി.

"ഇവനെ ഇന്ന് ഞാൻ..."

അർജുൻ ഉടനെ അവളുടെ കയ്യിൽ കേറി പിടിച്ചു. ഒന്നും പറയണ്ടാന്നു തലയാട്ടി. അവൻ റൂമിനകത്തേക്ക് കയറി ചെന്നു.

"നീ എന്തിനാ ഇവളുടെ റൂമിൽ നിൽക്കുന്നെ? നിങ്ങളുടെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചോ?"

അർജുന്റെ പെട്ടന്നുള്ള ചോദ്യത്തിൽ സൂരജും അർച്ചനയും ചെറുതായൊന്നു പേടിച്ചു പരസ്പരം നോക്കി.

"ഏട്ടാ... അത്..."

"നീ മിണ്ടരുത്. സൂരജ് റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയേ... എന്നെക്കൊണ്ട് കൂടുതൽ പറയിപ്പിക്കരുത്..."

അർജുന്റെ മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോൾ സൂരജ് ഒന്നും മിണ്ടാതെ റൂമിന് പുറത്തിറങ്ങി. അവിടെ നിൽക്കുന്ന അഞ്ജനയെ നോക്കിയപ്പോൾ  അവൾ എല്ലാം കേട്ടുവെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി. അർജുനും ഉടനെ പുറത്തു വന്നു.

"താൻ വാ... നമുക്ക് പോകാം. ഇവനുള്ളത് ഞാൻ വെച്ചിട്ടുണ്ട്. സമയമാകട്ടെ"

"ഹ്മ്മ്..."

അർജുനും അഞ്ജനയും ഉടൻ തന്നെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി അവർക്ക് ഡ്രെസ്സും വാങ്ങി അഞ്ജനയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അവരുടെ വെഡിങ് ആനിവേഴ്സറി ദിവസം രാവിലെ അഞ്ജന അർജുനെ കാൾ ചെയ്തു.

"ഹലോ..."

"ഗുഡ് മോർണിംഗ് മൈ സ്വീറ്റ് ഹാർട്ട്‌. എണീറ്റോ? ഞാനൊരു പത്തു മണി ആകുമ്പോൾ വരാം. അവിടെയിപ്പോൾ എന്താ പരിപാടി?"

"അവർ മൂന്നുപേരും അമ്പലത്തിൽ പോയി. ഞാൻ ഇപ്പോൾ എണീറ്റതേ ഉള്ളു. ഇന്നലെ രാത്രി ഉറങ്ങാനേ പറ്റിയില്ല. അർജുനെ ശെരിക്കും മിസ്സ്‌ ചെയ്തു"

"ആണോ? ഞാൻ രാത്രി പുറത്തു പോയിട്ട് വന്ന ക്ഷീണത്തിൽ പെട്ടന്ന് ഉറങ്ങിപ്പോയി"

"ദുഷ്ടൻ... ഞാൻ ഫോൺ വിളിച്ചപ്പോൾ സ്വിച്ച് ഓഫ്‌"

"അത് ചാർജ് കുറവായിരുന്നു. പിന്നെ,  താൻ വാവയുടെ ഒപ്പമല്ലേ കിടന്നേ?"

"മ്മ്... രാത്രി എവിടെ പോയതാ?"

"പറയാം... താൻ പോയി കുളിച്ചു റെഡി ആയിക്കോ. വരുമ്പോൾ കാണാം"

"മ്മ്... ഓക്കേ..."

അവർ അമ്പലത്തിൽ നിന്നും വന്നപ്പോഴേക്കും അഞ്ജന കുളിച്ചു റെഡി ആയിരുന്നു. അവൾ ഒഴികെ ബാക്കിയെല്ലാവരും ബ്രേക്ക്‌ കഴിച്ചു. അഞ്ജന അർജുനെ കാത്തിരുന്നു. പത്തുമണി ആകാറായപ്പോൾ ആരോ കാളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചു. അർജുൻ ആയിരിക്കുമെന്ന് കരുതി അടുക്കളയിലായിരുന്ന അവൾ ഓടി മുൻവശത്തേക്ക് വന്നു. പക്ഷേ,  വീട്ടിൽ വന്ന ആളെ കണ്ട് അഞ്ജനയുടെ മുഖം വിളറി വെളുത്തു.

"നിന്റെ അച്ഛൻ ഇല്ലേ ഇവിടെ? നന്ദകുമാർ?"

"ആരാ മോളെ?"

അഞ്ജന ഒന്നും മിണ്ടാതെ നന്ദകുമാറിനെ നോക്കി. അവളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോൾ അയാൾ ആരാന്ന് അവിടേക്ക് നോക്കി. ആളെ കണ്ടതും അയാളുടെ മുഖവും ആകെ മാറി.

"പദ്മിനി?! നീ എന്തിനാ ഇവിടെ വന്നേ?"
നന്ദകുമാർ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു.

"നിങ്ങൾക്ക് അംബികയെ പേടിയാണോ? അതാണോ സൗണ്ട് കുറച്ചു സംസാരിക്കുന്നെ?"
പദ്മിനി കളിയാക്കി ചോദിച്ചു.

"ദയവു ചെയ്ത് നീ ഇപ്പോൾ ഇവിടുന്ന് പോ..."

"ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു. അതിന് നിങ്ങൾ വ്യക്തമായ ഒരു മറുപടി എനിക്ക് തന്നില്ല"

"അതൊക്കെ നമുക്ക് പിന്നെ സംസാരിക്കാം"

"ഓഹ്... ഇന്ന് നിങ്ങളുടെ വെഡിങ് ആനിവേഴ്സറി അല്ലേ? അതും രണ്ടാം ഭാര്യയുമായി?? "

"പദ്മിനി പ്ലീസ്... ഞാൻ വേണേൽ തൊഴാം.  നീ ഒന്നു പോയി തരോ?"

"അവളുടെ മുന്നിൽ അങ്ങനെ തൊഴുകയൊന്നും വേണ്ട നന്ദേട്ടാ..."

അംബികയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് നന്ദകുമാറും അഞ്ജനയും ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

"നന്ദേട്ടൻ എന്തിനാ ഇവളെ പേടിക്കുന്നെ?"

"ഓ... ഇതാണോ അംബിക? മ്മ്... എന്റെ അത്ര ഇല്ലേലും കാണാൻ കൊള്ളാം"

"നിനക്കെന്താടി ഇവിടെ കാര്യം?"

"ഡി എന്നോ? ഞാൻ ആരാണെന്ന് നിനക്കറിയോ? ഞാൻ ഇയാളുടെ..."

"നിർത്തടീ... പണ്ട് എങ്ങാനും നിന്റെ കഴുത്തിലൊരു താലി കെട്ടിയ ബന്ധമല്ലേ... അല്ലാതെ നിങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്ത് ബന്ധമാണ് ഉള്ളത്?"

"ബന്ധമുണ്ടെടി... ഞങ്ങൾക്കൊരു മോളുണ്ട്. അതറിയോ നിനക്ക്?"

"വല്ലവന്റെയും വിഴപ്പ് എന്തിനാ നീ നന്ദേട്ടന്റെ തലയിൽ കെട്ടി വെക്കുന്നേ?"

"എന്ത് പറഞ്ഞെടി?"

"ശൂ... ശബ്ദം പതുക്കെ... ഇത് എന്റെ വീടാ. നിന്റെ ഒച്ചപ്പാടൊക്കെ അങ്ങ് നിന്റെ വീട്ടിൽ. നിന്റെ കള്ളത്തരങ്ങളൊന്നും എന്റെയടുത്ത് ചെലവാകില്ല. അങ്ങനെയൊരു മോള് ഉണ്ടേൽ നീ ആദ്യം അത് തെളിയിക്ക്. അതിന് മുൻപ് നന്ദേട്ടൻ നിന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചതിന്റെ തെളിവ് കാണിക്ക്. മാരേജ് സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ഉണ്ടോ? ഇല്ലാലോ?  നിങ്ങളുടെ കുടുംബ ക്ഷേത്രത്തിൽ വേച്ച് താലി കെട്ടിയത് അല്ലേ? അന്ന് സാക്ഷിയായി നിന്നവർ ഇന്നാരൊക്കെ ഉണ്ടെന്ന് നിനക്കറിയോ? ഇനിയും എന്തൊക്കെയോ പറയണമെന്നുണ്ട്. പക്ഷേ,  അതിന് മുൻപ് നിന്റെ കരണത്ത് എന്റെ കൈ വീഴും. അത് വേണ്ടെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ വന്നത് പോലെ തിരിച്ചു പൊയ്ക്കോണം. ഇറങ്ങടി മൂധേവി..."
അംബിക കിതച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഇതൊക്കെ കേട്ട് ഷോക്കടിച്ച പോലെ നിൽക്കുകയാണ് നന്ദകുമാറും അഞ്ജനയും. പദ്മിനി ആണേൽ അതിലേറെ ഞെട്ടി നിൽക്കുന്നു. അംബികയുടെ ദേഷ്യം പദ്മിനിയെ ഒന്നു ഉലച്ചു. പറയാൻ വന്നതൊക്കെ വിഴുങ്ങിയ അവസ്ഥയാണ്. ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ നന്ദകുമാറിനെ ഒന്നു രൂക്ഷമായി നോക്കിയിട്ട് തിരിഞ്ഞതും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കയ്യും കെട്ടി നിൽക്കുന്ന അർജുനെയാണ് പദ്മിനി കണ്ടത്.
(തുടരും)...

[ഈ ചെറിയ പാർട്ട്‌ ഇഷ്ടമായവർ ലൈക് ആൻഡ് കമെന്റ് ചെയ്യണേ😊...]
©ഗ്രീഷ്മ. എസ്

കൂടുതൽ കഥകൾക്ക് വളപ്പൊട്ടുകൾ ഹലോയിൽ ഫോളോ ചെയ്യൂ....
To Top